Samen beslissen

Vroeger bepaalde de arts wat de beste behandeling was voor een patiënt.

Nu weten wij dat het beter is dat de behandeling ook past bij het leven van de patiënt. Dit heet ‘samen beslissen’ en heeft een aantal duidelijke voordelen:

1. De patiënt ervaart meer grip op wat hem/haar overkomt.
2. De patiënt heeft daardoor minder kans op spijt achteraf over de beslissing.
3. De patiënt kan de behandeling vaker beter verdragen.

Kortom: samen beslissen! De patiënt is in dit concept deel van het team van zorgverleners en staat niet aan de kant terwijl de zorgverleners bepalen wat goed is voor de patiënt.

Jij moet leren over duizenden ziekten zegt een patiënt tegen de arts. Ik hoef mij alleen maar te concentreren op MIJN ziekte. Wie van ons twee is denk je de expert?

Samen beslissen bestaat uit de volgende stappen van gedeelde besluitvorming (Stiggelbout, 2015):

1. De zorgverlener informeert de patiënt dat er een beslissing genomen moet worden en dat de mening van de patiënt daarin belangrijk is: keuze – er is iets te kiezen.
2. De zorgverlener en patiënt bespreken samen de opties en de voordelen en nadelen per optie waarbij ‘niets doen’ ook een optie is: opties – wat zijn de opties.
3.  De zorgverlener en de patiënt bespreken samen de voorkeuren van de patiënt en de zorgverlener. De zorgverlener ondersteunt de patiënt in het wikken en wegen ten opzicht van wat iemand belangrijk vindt in zijn/haar leven: voorkeur – unieke patiënt leren kennen.
4. De zorgverlener en de patiënt bespreken welke rol de patiënt in de beslissing wil spelen, nemen een besluit of stellen dit besluit uit en regelen een eventueel vervolggesprek: besluit – integreren van kennis met waarden en voorkeur patiënt.

Het advies is bedenktijd tussen deze stappen te nemen met als doel emoties te kunnen hanteren en zo samen de best passende behandeling te kiezen.